Brtdku

Trinitas, theologicum religionis Christianae verbum. Christiani credunt in UNUM Deum in tribus Personis, quarum quaeque est UNUM IPSUMque Deum, sed una non sunt tres di, sed UNUS verusque DEUS.

• 
  Deus Pater: creator universi orbis (quidam autem credunt Iesum esse creator, vide inferius)


• 
  Deus Filius: Iesus Nazarenus: Filius Mariae Virginis et Filius Dei, Christus nominatur. Redemptor.
  
  • 
    Iesus creator: Dixit Liber Genesis Deum verbo creavisse orbem universum (Dixitque Deus: “Fiat lux”. Et facta est lux.). Simul dixit Evangelium secundum Ioannem Iesum esse dictum verbum (In principio erat Verbum [...] Et Verbum caro factum est et habitavit in nobis). Iesus est verbum est creator. Igitur Iesus a quibusdam creator nominatur.
  
  


• 
  Deus Spiritus Sanctus: Spiritus divinus

"Scutum Fidei" vel "Arma Trinitatis", signum inveteratum huius doctrinae.

Quomodo dicitur Deus esse unus et tres? Ante omnia, opportet dicere naturam divinam esse rem praeter humanam scientiam, quam comprehendere vel intellegere non possumus, sed ex revelatione tamen, aliquomodo sciri potest. Ergo doctrina de trinitate ad doctrina revelata pertinet, et non ad ea (sicut existentia Dei) quae cognoscantur a ratione humana tantum.

Unitas Dei cognoscitur ex ratione quod dicit principium omnium unum tantum esse, et a divina scriptura, ubi dicitur ad exemplum:

Audi Israel, Dominus Deus noster Deus unus est et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex tota mente tua et ex tota virtute tua.

Tamen, etiam a primis verbis, multiplicitas videtur in Deo:

In principio creavit Deus caelum et terram. Terra autem erat inanis et vacua et tenebrae super faciem abyssi et spiritus Dei ferebatur super aquas (Gen. 1).

Revelatio trinitatis tamen non plene est facta usque ad adventum Salvatoris, Filii Dei, Iesu Christi, qui dicebat ad discipulos: "euntes ergo docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti." Mysterium trinitatis fons est profunda reflectionis theologicae. Praesertim per prima saecula ecclesiae natura trinitatis, et natura Christi ut homo et Deus, fortiter discutebatur. Per primas oecumenica concilia veritas iam tradita amplius et clarius praesentabatur, ut Deus clare intelegeretur ut unitas in omnia ubi non est distinctio personarum, ut clare praepositur in Credo Athanasiensi.

Revelatio trinitatis tamen multa proest ad vitam Christianam. Non tantum praebit Christum verum hominem nobiscum, atque verum Deum, sed dicit Deum ipsum esse communitatem personarum, non tantum in se conclusum, sed activum,^? semper se dantem, ut Pater semper se infundit Filio, Filius se Patri dat, et Spiritus Sanctus exstat amor inter ambos.

Augustinus (de Hippone Regio) mysterium Trinitatis explicavit in libro De Trinitate. Nos de Patre Filio Spiritoque Sancto cogitare rogavit sicut (figura loquentis utenti) facultates mentis. Unam mentem habemus, sed in mente tres facultates sunt: memoria, scientia, voluntas. Quisque facultas distinctionem habet de reliquis, sed totae tres facultates sunt de uno mente. Nec partes nec frusta mentis sunt, sed de indivisibile mente.^[1] In categoriis Aristotelis tres personae similitudines de relatione habere dicantur quia distinctiones relationis non sunt diversi substantiae. Hinc unitas de deo servata est. Hoc modo mysterii explicandi late utabatur.^[2]

Nexus interni

• Dominica Trinitatis


• 
  Unitarianismus - cogitatio contraria

Notae |