Biologia marina






Solum 29 centesimae superficiei orbis terrarum est terra; reliquum est oceanus, domus vitae marinae. Oceani peraeque sunt paene 4 chiliometra alti, et litoribus habent quae ad 360 000 chiliometrorum perveniunt.[1][2]





Challenger per suam expeditionem annorum ab 1872 ad 1876.





Scopuli curalii oecosystemata marina multiplicia formant quibus biodiversitas extraordinaria est.





Acanthaster planci.





Chelonia mydas.





Copepodum.





Lacunae aestus cum stellis marinis et actiniariis ante litus Sanctae Crucis Californiae.


Biologia marina est studium scientificum organismorum in oceano vel aliorum corporum aquae. Quia in biologia multis phylis, familiis, et generibus sunt nonnullae species quae mare et aliae quae terram habitant, biologia marina species in classibus describit per circumiecta naturalia, potius quam taxinomia. Biologia marina ab oecologia marina differt quia illa modum investigat quo organismi inter se et cum circumiectis naturalibus agunt, quandoquidem hic studium organismorum ipsorum est.


Magna omnis vitae in tellure pars oceanum habitat. Magnitudo proportionis nescitur, quia multae species oceanicae nondum inventae sunt. Oceanus est multiplex trium dimensionum mundus,[3] qui circa 71 centesimas superficiei orbis terrarum tegit. Habitationes in biologia marina investigatae omnes comprehendit res a minusculis aquae superficialis stratis ubi organismi et res abioticae per tensionem superficialem inter oceanum et atmosphaeram inlaqueari possunt, ad altitudines fossarum oceanicarum, aliquando 10 000 metrorum vel plus sub superficie oceanica. Inter certas habitationes sunt scopuli curalii, silvae phaeophycearum, prata graminis oceanici, circumiecta montium marinorum et spiramentorum thermalium, lacunae astus, fundi lutulenti, arenosi, et saxosi, atque aperta zona oceanica vel pelagica, ubi res solidae sunt rarae et superficies aquatica est solus fines qui videri potest. Organismi investigati inter phytoplankton et zooplankton microscopica et ingentes balaenas 30 metra longas variant.


Vita marina est opes vastae, quae cibum, medicinam, infectasque materias praebet, ac recreationem et periegesim omnem per orbem terrarum sustinet. Ipsissimam naturam nostri planetae funditus constituit. Organismi marini ad circulum oxygenii conferunt, in ordinato telluris climate implicantur,[4] et litora partim formant et protegunt; nonnulli praeterea organismi marini etiam terram novam creare adiuvant.[5]


Multae species hominibus oeconomice magni momenti sunt, inter quas pisces edules (animalia cum et sine pinnis). Magis magisque scientia intellegit salutem organismorum maritimorum et aliorum organismorum modis profundis coniungi. Corpus scientiae de coniunctione vitae in mari et circulis magni momenti rapide crescit, novis inventis paene quotidie promulgatis. Inter hos circulos sunt res materiae (sicut circulus carbonicus) et aeris (sicut respirationis telluris), et motus energiae per oecosystemata, oceano non excluso. Magnae regiones sub superficie oceanica reapse nondum exploratae manent.




Index






  • 1 Nexus interni


  • 2 Indices


  • 3 Notae


  • 4 Bibliographia


  • 5 Nexus externi




Nexus interni




  • Aestuarium

  • Aestus

  • Aquarium

  • Aquacultura

  • Bathymetria

  • Oecologia acustica

  • Phycologia




Indices |


  • Glossarium oecologiae


Notae |




  1. ↑ Charette, Matthew; Smith, Walter H. F. (2010). "The volume of Earth's ocean". Oceanography 23 (2): 112–114 .


  2. ↑ Tellus ex spatio visa, The World Factbook (CIA).


  3. ↑ Proprietates oceanographicae et bathymetricae, Marine Conservation Institute.


  4. ↑ Foley, Taylor, et Ghan 1991.


  5. ↑ Sousa 1986.



Bibliographia |



  • Foley, Jonathan A., Karl E. Taylor, et Steven J. Ghan. 1991. Planktonic dimethylsulfide and cloud albedo: An estimate of the feedback response. Climatic Change 18(1):1. doi:10.1007/BF00142502.

  • Friedrich, Hermann. 1969. Marine biology, an introduction to its problems and results. Conv. ex Theodisca a Gwynne Vevers. Seattli: University of Washington Press.

  • Lucas, Joseph, et Pamela Critch. 1974. Life in the oceans. Londinii: Thames and Hudson. ISBN 0500080143, ISBN 0500100144.

  • Mariscal, Richard N., ed. 1974. Experimental marine biology. Novi Eboraci: Academic Press. ISBN 0124724507.

  • Morrissey, J., et J. Sumich. 2011. Introduction to the Biology of Marine Life. Jones & Bartlett Publishers. ISBN 9780763781606.

  • Sousa, Wayne P. 1986. Disturbance and Patch Dynamics on Rocky Intertidal Shores. In The Ecology of Natural Disturbance and Patch Dynamics, ed. Steward T. A. Pickett et P. S. White, capitulum 7. Academic Press. ISBN 0125545215.



Nexus externi |







Commons-logo.svg
Vicimedia Communia plura habent quae ad biologiam marinam spectant.




  • Creaturae Oceani Alti, www.youtube.com (documentarium, National Geographic, 2010)


  • Exploris, www.exploris.org.uk


  • "Freshwater and Marine Image Bank," content.lib.washington.edu (University of Washington Library)


  • "Marine Biology in Time and Space," onlinelibrary.wiley.com


  • Oecologia marina, cosmotheoria evolutionaria www.wileyonlinelibrary.com


  • Porta Oceani Smithsoniana, ocean.si.edu


  • Societas Conservationis Marinae, www.mcsuk.org




-

Popular posts from this blog

Homophylophilia

Image
Haec pagina ad tempus protecta est ob maleficia perpetua. Quaesemus, emendationes suggere in pagina disputationis vel magistratum ad hanc deprotegendam pete. Homophylophilia Hyacinthus complexus ab amante suo Apolline, in pictura Mors Hyacinthi quam Jean Broc pinxit. Homophylophilia est sui sexus vel generis amor vel mores romantici vel sexuales, res venerea masculina in masculos, aut mulier in mulieres appetentes. Hoc ingenium sexuale est "exemplar permanens vel inclinatio ad experiendam sexualem, adfectionalem, vel romanticam vim attrahendi," praecipue vel solum ex hominibus eiusdem sexús; notio "etiam ad hominis iudicium identitatis privatae socialisque in illis attractionibus conditum refert, in moribus quoque qui illos exprimant, et in societate communitatis aliorum qui illos communicent." [1] [2] Per aevos alii aliter rem definiverunt, sed Occidentali nostrae aetatis cultu civili non tantum ad ipsa acta erotica spectat, sed etiam igitur
Read more

Updating UILabel text programmatically using a function

Image
0 so I am trying to update the UIlabel text using a func. I have seen few other questions like mine and I tried their method but it doesn't work. fun returns no value when used in the UIlabel. I have shown my code below.It has to be noted that when I use the function in viewdidload I can retrieve the data. lazy var name: UILabel = { let lb = UILabel() lb.text? = getthename() lb.lineBreakMode = NSLineBreakMode.byWordWrapping lb.textColor = .mainGreen lb.textAlignment = .left lb.font = UIFont.boldSystemFont(ofSize:12.0) return lb }() func getthename() -> String { var wins : String = "" let ud = (Auth.auth().currentUser?.uid) self.ref = Database.database().reference() self.ref.child("Users").child(ud!).observeSingleEvent(of: .value, with: {(snapshot) in
Read more

Cloud Functions - OpenCV Videocapture Read method fails for larger files from cloud storage

Image
0 I created a cloud function to read a video file from cloud storage and read frames and create an image for each frame. This function works for small files which is 1-2 MB, However, this method fails while reading larger file 130 MB. import cv2 from google.cloud import storage vidcap = cv2.VideoCapture("https://storage.googleapis.com/[bucker_name]/[filename.mp4]") if vidcap.isOpened(): vidcap.open("https://storage.googleapis.com/[bucker_name]/[filename.mp4]") success,image = vidcap.read() print(success) Expected the print will return true and an image will hold an image of a first frame. python-3.x function opencv cloud share | improve this question
Read more