Brtdku

Domitianus

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 24 Octobris 51; Roma
Obitus: 18 Septembris 96; Roma
Patria: Roma antiqua
Nomen nativum: Titus Flavius Domitianus

Officium

Officium: Imperator Romanus, Ancient Roman senator, consul of the Roman Empire
Munus: Politicus

Consociatio

Religio: Religio Romana

Familia

Genitores: Vespasianus; Flavia Domitilla
Coniunx: Domitia Longina
Proles: Titus Flavius Caesar
Familia: Gens Flavia

Memoria

Sepultura: Roma

Titus Flavius Domitianus (24 Octobris 51—18 Septembris 96) fuit Imperator Romanus. Filius Vespasiani et Domitillae fuit atque fratrem Titum habuit, cui die 14 Septembris anno 81 successit. Soror Domitiani Flavia Domitilla fuit.

Iuventus |

Patre suo magistro et duce, Domitianus Romae natus est. Quam vir immunis et eruditus, rhetoricae, litteris, iuri et administrationi studuit. Dissimilis fratri seniori Tito, Domitianus Vespasianum in bellis in Africa Iudaeaque non comitatus est.

Anno quattuor imperatorum (69), Domitianus prudens erat at vindicias patris adiuvit. Vicario Flaviis in Senatu, audacior factus est. Anno 70 divortium Domitiae Longinae ab Lucio Aelio Lamia impulit ut eam in matrimonium ipse duceret. Filium anno 71 et filiam anno 74 paraverunt qui uterque in iuvene mortui sunt. Coniugium a maioribus traditum non erat. Ille adulter erat, et illa non invidit sed ausis saepe interfuit.

Imperium |

Domitianus paucas curas habuit. Aliquot consulati gessit sed nulla magistrata cum imperio. Tamen ambitiosus erat, et Tito moriente, subsidium praetoriani consecutus est. Administrator pessimus se praebuit. Pretium denariorum minutum est et nova vectigalia posita sunt. Cum populus fastidiosus esset, Domitianus multas pecunias pro novis aedificationibus locavit. Templum Iovis in Capitolino et novam aulam in Palatio renovavit. Aedificationem Colossei perfecit et novos gladiatores dedit, in quibus feminas nanosque primo tempore participes esse permisit.

Anno 83, cum uxor Domitia cum histrione Paride adulteraret, eae nuntium misit et histrionem interfecit. Anno proximo fratris filiam Iuliam Flaviam adamavit, virum eius dimisit et matrimonium eam inculcavit. Anno 85 Domitianus censor perpetuus se dixit. Cum Iulia Flavia anno 91 propter abortum mortua sit Domitianus Domitiam reduxit ut eocum quam amica viveret.

Domitiano Romae educato et numquam militatis, dux non ingeniosus erat. Tamen aliquot bellos inter regnum suum gessit, praecipue illos contra Chattos in Germania et contra Dacos prope Danuvium.

Fine regni sui imperator crudelissimus factus est. Iudaei Christianique graviter persecuti sunt, et aliquot senatores necati sunt. Anno 96 senatores, praetoriani, Stephanus vilicus Iuliae, et Domitia contra eum coniuraverunt. Stephanus a.d. XIV Kal. Octobribus eum octiens percussit.

Domitianus damnationem memoriae subiectus est et successus est a Nerva qui a Senatu creatus est.

Domitianus hospes et conviva |

Cenam atram a Domitiano datam Dio Cassius descripsit.^[1]Epulum Saturnalicium in Colosseo celebratum laudat Statius.^[2] "Spectacula assidue magnifica et sumptuosa edidit non in amphitheatro modo, verum et in circo, ubi praeter sollemnes bigarum quadrigarumque cursus proelium etiam duplex, equestre ac pedestre, commisit; at in amphitheatro navale quoque. Nam venationes gladiatoresque et noctibus ad lychnuchos, nec virorum modo pugnas, sed et feminarum. Praeterea quaestoriis muneribus, quae olim omissa revocaverat, ita semper interfuit, ut populo potestatem faceret bina paria e suo ludo postulandi eaque novissima aulico apparatu induceret," ait Suetonius. "Edidit navalis pugnas paene iustarum classium, effosso et circumstructo iuxta Tiberim lacu, atque inter maximos imbres perspectauit." Inter spectacula sacrorum Septimontialium "largissimum epulum" dedit; "senatui equitique panariis, plebei sportellis cum obsonio distributis initium vescendi primus fecit."^[3]

Fontes de vita et principatu Domitiani |

• 
  Aurelius Victor, De Caesaribus 11


• 
  Dio, Historia Romana liber 67


• 
  Epitome de Caesaribus 11


• 
  Eutropius, Breviarium 7.23


• 
  Martialis, Epigrammata et De spectaculis
  


• 
  Statius, Silvae
  


• 
  Suetonius, De vita Caesarum liber 8 "Domitianus"


• 
  Tacitus, Vita Agricolae et Historiae
  

De consulatibus |

Domitianus XVII consulatus gessit, plurimos imperatorum omnium. Primis annis consul suffectus tantum pro Vespasiano patre vel Tito fratre fuit. Sed cum rerum potitus sit, paene quotannis consul ordinarius fuit:

Notae |

Bibliographia |

• "Vespasian, Domitian and Titus" in Rhiannon Ash, Ordering anarchy: armies and leaders in Tacitus' Histories (Londinii: Duckworth, 1999. ISBN 0715628003) pp. 127-146


• Brian W. Jones, The Emperor Domitian. Londinii: Routledge, 1992. ISBN 0-415-04229-1
  


• Michael R. Molnar, "Blood on the Moon in Aquarius: The Assassination of Domitian" in The Celator (May 1995) pp. 6-12

Nexus interni

• Edictum Domitiani de excidendis vineis


• Inscriptio Boyukdashensis

Nexus externi |

• Nicholas Whyte, "The assassination of Domitian: an astrological note"