Maris aequor
Vide etiam paginam discretivam: Planum (discretiva)
Maris aequor est limes medianae altitudinis superficiei oceani. Adhibetur autem mensurae altitudinis, quae appellari potest super maris aequor.
De vocabulis |
Columella locutionem hoc sensu utitur in libris de re rusticis: "ut in solo piscinae posita libella septem pedibus sublimius esse maris aequor ostendat" et "sin autem locus ubi uiuarium constituere censemus pari libra cum aequore maris est".[1] Alibi autem aequor "mare placidum" saepe significat; ut apud Varronem: "aequor mare appellatum, quod aequatum cum commotum vento non est".[2]
De mutatione |
Crescit et decrescit maris aequor propter rationes diversas. Liquefactio glaciariorum eam crescere facit, glaciatio decrescere. Expectatur itaque ut calefactio globalis planum marinum augeat. Breviores mutationes (semel aut bis in die) a fluxu maris efficiuntur.
Notae |
↑ Columella, De re rustica 8.17.3.6 et 8.17.4.2.
↑ Varro, De lingua latina, 7.23.2.