Aestus marinus





Vide etiam paginam discretivam: Aestus





Aestus crescens et decedens in Île de Ré, insula ante occidentale Franciae litus prope Rupellam.


Aestus marinus[1], aestus maritimus,[2] vel aestus maris,[3] est diurnus aquarum marinarum accessus recessusque gravitate lunae, solis, et rotatione telluris effecti.


Inter aedificia UNESCO Mundi Hereditatium quae apud aestum marinum stant sunt Mons Sancti Michaelis et Itsukushima Templum.



Notae |




  1. Cic. Div. 2.34 Quid de fretis aut de marinis aestibus plura dicam, quorum accessus et recessus Lunae motu gubernantur?


  2. Cic. ND 3.24 Quid aestus maritimi vel Hispanienses vel Brittannici eorumque certis temporibus vel accessus vel recessus sine deo fieri nonne possunt?; cf. ND 2.19.


  3. Plin. Nat. 2.212 aestus maris accedere ac reciprocare maxime mirum, pluribus quidem modis, verum causa in Sole Lunaque; Sfondratus (1590).


Nexus interni



  • Energia aestus marini

  • Regula duodecimarum



Bibliographia |


  • Sfondratus, Pandulphus. 1590. Causa aestus maris. Ferrariae: Apud Benedictum Mammarellum.

.mw-parser-output .stipula{padding:3px;background:#F7F8FF;border:1px solid grey;margin:auto}.mw-parser-output .stipula td.cell1{background:transparent;color:white}




Cartographia

Haec stipula ad cartographiam spectat. Amplifica, si potes!






Terra

Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes!








Popular posts from this blog

Homophylophilia

Updating UILabel text programmatically using a function

Cloud Functions - OpenCV Videocapture Read method fails for larger files from cloud storage